پیش نوشتار

‌

در درازای زمانی نزدیک به بیست سال گذشته، مقالاتی در تحلیل و تنقید اوضاع جاری، در زمینه های اجتماعی و تاریخی، ورزشی ویا درباره برخی مطالب منتشره در نشریات  نوشته ام، که ابتدا در ماهنامه فرهنگی( آیینه زندگی) درآمد.و این ماهنامه ای بود که به  لحاظ عشق و علاقه مدیرش به کار فرهنگی موقعیت وجودی پیدا کرد،چنان نشریاتی عامه پسند نیست و معمولاً خوانندگان کم تعداد خود را دارد و بار زیان های مالی اش هم بر دوش گردانندگان سنگینی. این ماهنامه چند باری توفیق حضور! در دادگاه موسوم به مطبوعات را پیدا کرد که نگارنده به عنوان وکیل مدافع در جلسات رسیدگی مربوطه شرکت داشتم.  بهرحال ماهنامه سرنوشتی بهتر از تعطیلی خودخواسته  نداشت، بعداً بعضی مطالب در روزنامه زمان درآمد ؛ و برخی مطالب هم بلحاظ عافیت طلبی دوستان مجال چاپ و انتشار نیافت. اینک همه آنچه را نوشته ام و منتشر شده، ،یا گرفتار عافیت طلبی شده و عاطل و باطل مانده ، یکجا و البته با اشاره به شماره و تاریخ چاپ و نشر آن در ماهنامه و روزنامه اشاره شده،  - در مورد آنچه منتشر شده- و یا مجال چاپ و انتشار نیافته،در برابر خواننده احتمالی  قرار می دهم، شاید چیزکی قابل عرضه باشد، بی آنکه مطلقاً ادعایی موجود یا مطرح باشد.صرفاً آنچه را در ذهن و دل گذشته با دیگران در میان نهاده ام ،و احتمالاً چندان بی فایده هم نبوده و نباشد،چه روایت برخی رویدادهای دو دهه ی گذشته کشور است،

و :

  مگر صاحبدلی روزی به جایی             کند در کار این مسکین دعایی

 احمدعلی رستگاران (پنبه زن)