پنبه زن (احمدعلی رستگاران)

احمد علی رستگاران1-سالیان متمادی پس از انقلاب سال 1357 ،  ایرانیانِ بسیاری با ترجیح ادامه زندگی در کشوری دیگر و به مصداقِ نتوان مرد به‌سختی که من اینجا زادم، ایران را ترک و مهاجرت، و در خارج، روزگار می‌گذرانند، و بی هیچ ادعایی  به زندگیِ عادی مشغول . در این میان کسانی از ایرانیان، به هر علت ناگزیر از مهاجرت بوده ، یا خود را ناگزیر از مهاجرت می‌دیده‌اند ، و این ها کسانی اند که اپوزیسیون حکومت شناخته می‌شوند. و در میان آنها ازچپِ چپ ،تا راستِ راست-چنانچه خود می گویند –حضور دارند. برخی از این آدمها در طی تمامی سالهای گذشته در مسیر تلاش های سیاسی - درست یا نادرست-خود ، به حزب و اتحادیه سازی و امثالهم نیز مشغول بوده‌اند ، و البته چنانچه شاهد بوده ایم، بیشتر به یکدیگر می‌پرداخته‌اند، تا به تلاش‌های سیاسی‌ای که مدعی آن هستند. همین آغازِ کار باید حسابِ کسانی را که دل‌ در گرویِ این سرزمین و تاریخ و تمدن و فرهنگ و حفظ آن داشته‌اند و دارند و در طولِ تمامیِ سال‌های گذشته با کوشش‌های مستمر و مداوم و خستگی‌ناپذیر و با تکیه و تاکید بر ایران‌دوستی و حفظِ تمامیتِ ارضیِ ایران و یکپارچگی آن به کارِ فرهنگی پرداخته‌اند، از گروه اول جدا کرد. در میان گروه اول، تجزیه طلبانی حضور دارند که در طولِ سال‌های گذشته، ضمن تلاش‌هایِ تجزیه‌طلبانه، وانمود کرده اند که دغدغه‌شان پیگیریِ موضوعاتِ حقوقِ بشری و دموکراسی است. و اگر چه به دلالت تجربیاتی که مردم از رفتار آنها پیدا کرده‌اند، حنایشان دیگر رنگی ندارد، لیکن نباید از خطرِ احتمالِ تأثیرگذاریِ افکار و رفتارشان بر جوانانِ نوعاً بی تجربه و معمولاً کمتر آگاه از واقعیت‌هایِ تاریخیِ این کشور غافل شد . 2-اخیراً گروهی که خود را  شورایِ مدیریتِ گذار! , ...ادامه مطلب

احمد علی رستگاران1-سالیان متمادی پس از انقلاب سال 1357 ،  ایرانیانِ بسیاری با ترجیح ادامه زندگی در کشوری دیگر و به مصداقِ نتوان مرد به‌سختی که من اینجا زادم، ایران را ترک و مهاجرت، و در خارج، روزگار م, ...ادامه مطلب